سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد است، اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای، به‌نوعی بیماری روانی است. اعتیاد به گیم و اینترنت رسماً در «سازمان بهداشت جهانی» به عنوان اختلال روانی به رسمیت شناخته شده است.
تعریف جدید سازمان جهانی بهداشت دربارۀ گیم، شبیه تعریفی است که برای اعتیاد به قماربازی لحاظ شده است. هر نوع درگیرشدن و وابستگی به یک محرک که با وجود اثرات نامطلوبش برای ذهن ما خوشایند بوده و هربار تجربۀ آن محرک، رغبت درونی ما را به تکرار آن تجربه بیشتر کند و به عبارت دیگر، باعث وابستگی فرد مورد نظر می‌گردد. وابستگی که از طرفی باعث تسکین و آرامش موقت و گاهی تحریک و نشاط گذرا برای فرد به همراه می‌آورد و از طرف دیگر بعد از اتمام این اثرات سبب جستجوی فرد برای یافتن مجدد ماده و وابستگی مداوم به آن می‌شود را اعتیاد می نامند.تقریباً نظیر اتفاقات ذکر شده برای کودکان نیز در بازی‌های رایانه‌ای و استفاده از اینترنت رخ می‌دهد .
چگونه بفهمیم که کودکمان وابستگی شدید به اینترنت و یا بازی‌های رایانه‌ای پیدا کرده است؟.
1ـ صرف وقت زیاد (بیش از 3ساعت در روز) و یا این که هربار نسبت به دفعۀ قبل وقت بیشتری بر سر این بازی‌ها بگذارد.
2ــ احساس هیجان و سرخوشی زیاد در حین انجام بازی رایانه‌ای و احساس بیقراری یا تحریک‌پذیری و یا افسردگی، زمانی که مشغول بازی نیست، به‌طوری که دوباره به‌سمت بازی برود و کمبود آن را حس کند.
3ــ ناتوانی در دست‌کشیدن از بازی، به‌طوری که هربار دیگران باید با شدت، وارد عمل شوند.
4ــ رهاکردن فعالیت‌های ورزشی و اجتماعی به خاطر انجام بازی.
5ــ فراموش کردن وظایف تحصیلی یا فعالیت‌های شغلی.
6ــ اختلالات خواب ناشی از بازی، بیدارماندن برای بازی که باعث به‌هم‌خوردن زمان خواب و بیداری شود.
7ــ دروغ گفتن به دیگران دربارۀ زمانِ صرف‌شده برای بازی.
8ــ علایم بروز خستگی، پرخونی چشم، سردرد، دردهای ناحیۀ مچ و ساعد و کمر درد.
9ــ فراموش‌کردن بهداشت شخصی و یا وعده‌های غذایی.
تنوع و جذابیت‌های فوق‌العاده بازی‌های رایانه‌ای و استفاده از اینترنت آن‌قدر زیاد است که هرکسی را ممکن است شیفتۀ خود نماید،کودکان که دیگر جای خود دارند.
بدون دیدگاه