ریتالین یک سیستم محرک عصبی مرکزی است که در کودکان برای درمان اختلال کمبود توجه و اختالل نقض توجه و بیش فعالی استفاده می شود .
متیل فنیدات مهارگر قوی نقص فعالیت این دو آمین پیامرسان )دوپامین و اپینفرین( از علل بروز سندرم بیش فعالی-کمبود توجه در کودکان و بزرگساالن میباشد، متیل فنیدت با افزایش فعالیت این دو آمین عصبی در بهبود نشانگان این بیماری مؤثر است.
موارد عدم مصرف:
1-فشار خون بالا
2-مشکالات قلبی
3-بیماران مبتال به گلوکوم،تیک با سندرم تورت
4-افسردگی،بیماری های رونی،اختالالت دوقطبی،جنون،افکار خودکشی
5-مشکالات گردش خون در دست و پا
6-درد قفسه سینه ، مشکالات تنفسی
7-مشکالت مری ، معده و روده ها
8-کودکان زیر 6 سال دارو دقیقا طبق تجویز پزشک متخصص مصرف شود . هرکز این دارورو نشکنید و بخورید
عوارض مصرف ریتالین:
عصبانیت
- ایجاد اختالالت خواب رفتن و در خواب ماندن
- سرگیجه تهوع و استفراغ
- از دست دادن اشتها
- معده درد
- اسهال
- سوزش معده
- خشکی دهان
- اسپاسم عضلات
- سردرد
- پرش غیر ارادی بعضی از قسمتهای بدن
- سوزن سوزن شدن دست و پا
- طپش قلب
- بی نظمی قلب
- تنگی نفس
- خستگی مفرط
- اختالل در سخن گفتن
- غش
- ضعف و بی حالی
- تشنج
- اختالل در بینایی و تاری دید
- تحریک پذیری زیاد
- توهم
- تیک های عصبی حرکتی و گفتاری
- بدبینی و پارانویا
- خلق و خوی غیر طبیعی و هیجان زدگی بی حسی، درد یا حساسیت به گرما و سرما در دست وپا
- تاول های پوستی
- کهیر
- ورم دور چشم، صورت و لبها
- خشونت صدا
- اختلال در بلع و گوارش
بعنوان یک داروی ایجاد کننده شادی و سرخوشی، ریتالین پتانسیل بالایی برای سوء مصرف دارد. در حالیکه قرص ریتالین بصورت خوراکی تولید می شود، اما بعضی از افراد آن را پودر نموده و استنشاق می نمایند و یا در آب مقطر حل نموده و بصورت وریدی تزریق می کنند تا بتوانند هر چه زودتر به آثار شادی آور آن دست بیاورند .
